§ 13. Polglasnik imamo:
1
. v kor ens kih de l i h; pri
samostalnikih kakor: bədənj, bədnja, bət — bəta, bəzəg, bəzga,
bəzgovec; čəbər, čəbrica, dəhor, dəska, dəž — dəžja — dəževati,
dəžnik; kəbəl — kəbla — kəblica, kəs — kəsa — kəsən, (kəsan),
kəsati se, zakəsniti se; məgla, mənəc —mənca — məncati, mənih
— məniha, məzeg — məzga; pəčək — pəčka ; pəkəl — pəkla,
pəs — psa, səmənj, skədənj; səl — sla, sən — sna, sənci —səncev;
səs, səsəc, səsat i; stəza, stəbər, təma, təmnica, žənjəc, žənjica.
Pr i devn i k i : mədəl, mədla, mədlo, mədleti; təšč, təšča;
vəs. Zaimki , pr ed l og i itd.: kədaj (prim. nekdaj), tədaj, sədaj
poleg zdaj, predən; sə kot ločljiv in neločljiv predlog; səstaviti,
səšteti, səznaniti se, səžgati, səsekati, səgniti. Dalje: vəndar itd.
Gl ago l i : bəcati, bəcniti, cvətem, cvəsti, šəpniti, šəpnem
(= pošepetati); bədeti, bədim (poleg bdim), dəhteti, skəleti (poleg
skleti), šəp(ə)tati, šəpətavec, məčkati, ščəbətati, šəgətati, šəgətam,
šəgače (poleg žgače), ləsketati, cəp(e)tati, səm (=jaz sem).
2
. V končn i šk i h del ih:
a)
pri končnicah -əc: edninski
imenovalnik moškega spola: hlapəc, rokodeləc; množinski rodilnik
a-jevske sklanj.: ovəc (rod. množ. od ovca) ; -ək: torək (torka);
pridevniki: gladək (gladka, gladko); əl : kotəl, misəl, rekəl, topəl,
rahəl itd.; əm: kosəm — kosma; pesəm; ə n: ovən, ljubezən,
trudən; tovarən — tovarne; - e r : gabər, iskər, bistər; - ə t : hrbət;
- ə v: cerkəv, ponəv, breskəv.
b)
v izvedenkah iz samostalnikov z naslednjimi končnicami:
- ə l —la — lo (elj — lja — lje), - ə m — ma — mo, - ə n —
na — no (-ənj — nja — nje); - ə v — va — vo, za soglasniki
(t. j. pri zlogotvornem l [lj], m, n, v). N. pr.:
- ə l — la — lo: posəl — posəlski — posəlstvo; misəl —
misəln — misəlnost; os la: osəlnik; s t ebl o: stebəlce, stebəlski,
stebəlnat; maslo: masəlnik, masəlnina; - ə lj — l ja — lje:
krempelj, krempəljca; zeml ja: zeməljski; grabl j e: grabəljnik;
-em — ma — mo: pesem — pesəmca — pesəmski; pa sma:
pasəmski; p i smo: pis əmski, pisəmstvo, pisəmce; -en — na —
n o : ljubezən: ljubezənski, bistvən — bistvəna; - no: okno: okənce,
okənski; vlakno: vlakənce itd.; - ə nj: semənj: semənjski; - ə v:
britəv: britəvca, molitəv: molitəvna žena.
Po l g l a s nik s e v t i ka : konjənik, konjənica, konjəništvo
itd., kar se piše poleg konjik, konjiča, konjištvo (nastalo iz
konjnik, konjnica, konjništvo); mestəce, mestəca, mestəcu; ustəca,
ustəc; gnezdəce, gnezdəca, gnezdəcu itd.
